Τρίτη 16 Απριλίου
Τρίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση στο
στο Υπουργείο Παιδείας στις 13.00
Tο 44506/Δ4-2-4-2013 έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας αναφέρει: «μεγάλος αριθμός σχολικών μονάδων διατηρεί αυξημένη οργανικότητα, η οποία είναι δυσανάλογη με το μαθητικό δυναμικό». Συνοδεύει μάλιστα τη διατύπωση αυτή με σχετικό πίνακα στον οποίο καταγράφονται τόσο η σημερινή οργανικότητα των σχολείων όσο και αυτή που το υπουργείο θεωρεί πρέπουσα και σύμφωνη με το νόμο. Η διαφορά ανάμεσα στα σύνολα των δύο στηλών για τα σχολεία της Αττικής είναι 1673 οργανικές θέσεις δασκάλων και 126 νηπιαγωγών.
Το έγγραφο του υπουργείου, όπως το ίδιο αναφέρει, εντάσσεται στη διαδικασία έκδοσης υπουργικών αποφάσεων σχολικών μεταβολών. Ως εκ τούτου προκύπτει άμεσα η προοπτική κατάργησης χιλιάδων οργανικών θέσεων. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μειωθεί αντίστοιχα και αυτόματα και ο αριθμός των λειτουργούντων τμημάτων. Ο αριθμός αυτός προκύπτει ανά τάξη και όχι ανά σχολική μονάδα.
Η διαδικασία έκδοσης υπουργικών αποφάσεων σχολικών μεταβολών προβλέπει την υποβολή σχετικών προτάσεων από τους Διευθυντές των ΠΥΣΠΕ. Σε συνάντηση που είχε αντιπροσωπεία του Δ.Σ. του συλλόγου με το Διευθυντή ΠΥΣΠΕ Πειραιά, ενημερωθήκαμε ότι οι προτάσεις του προς το υπουργείο δεν συμπεριλαμβάνουν περισσότερες από δύο μειώσεις οργανικών θέσεων σε όλο το ΠΥΣΠΕ Πειραιά και καμία για τα σχολεία του συλλόγου μας. Κανένας εφησυχασμός παρ' όλα αυτά δεν δικαιολογείται, αφού οι τελικές αποφάσεις του υπουργού ούτε δεσμεύονται ούτε περιορίζονται κατά κανένα τρόπο από τις προτάσεις οποιουδήποτε.
Τι γίνονται οι συνάδελφοι όταν χάνουν τις οργανικές τους θέσεις;
Με τη μέχρι σήμερα εμπειρία τίθενται στη διάθεση του ΠΥΣΠΕ, το οποίο μπορεί να τους τοποθετήσει σε όποιο σχολείο έχει κενό. Στην αρχή εξετάζεται αν υπάρχουν οργανικά κενά σε όμορα σχολεία, στη συνέχεια εξετάζονται τα σχολεία όλου του ΠΥΣΠΕ, μετά τα σχολεία της Περιφέρειας και στο τέλος τα σχολεία όλων των άλλων Περιφερειών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει κενό, ο συνάδελφος μένει στη διάθεση του ΠΥΣΠΕ, χωρίς οργανική θέση.
Στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών ο καθένας δικαιολογείται να φοβάται κατά πολύ χειρότερες εξελίξεις. Άλλωστε οι συζητήσεις για 25.000 απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων εντός του 2013 είναι καθημερινά στο προσκήνιο, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι οι απολύσεις δημόσιων υπάλληλων προβλέπονται από το σύνταγμα όταν αυτοί μένουν χωρίς οργανική θέση, η απόφαση για 10.000 λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών είναι ειλημμένη, η πρόβλεψη αύξησης του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, για την κάλυψη των κενών που θα προκύψουν, είναι ενταγμένη στο μνημόνιο που ψηφίστηκε το Νοέμβριο του 2012.
Οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριετίας έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι είναι διατεθειμένες να θυσιάσουν και τα βασικότερα κοινωνικά δικαιώματα στο βωμό των πολιτικών τους επιλογών. Ως εκ τούτου, αν αποφασίσουν ότι (εκτός από τους αναπληρωτές) θα απολύσουν και μόνιμους εκπαιδευτικούς, δεν θα σταματήσουν μπροστά στο ωράριο των εκπαιδευτικών ή τον αριθμό μαθητών ανά τάξη.
Ο σύλλογος μας, μαζί με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό κίνημα, θα παλέψει αποφασιστικά για την αποτροπή αυτής της προοπτικής. Όλοι οι συνάδελφοι καταλαβαίνουμε ότι από την στιγμή που κάποιοι συνάδελφοι μπαίνουν σε τέτοια περιπέτεια, η καθημερινή ζωή όλων μας αλλάζει, χειροτερεύει. Η απειλή αφορά όλους μας και όλοι μαζί θα την αποκρούσουμε. Μαζί μας μπορούμε να έχουμε το σύνολο του λαού. Η αποτροπή κάθε μείωσης των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση είναι προς το συμφέρον του λαού, αφού εκτός από τη διασφάλιση των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων του, υπηρετεί και τα οικονομικά του συμφέροντα εν μέσω ύφεσης.
· Κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει σε ένα από τα πιο φτωχά (αναλογικά) σχολεία της Ευρώπης και της ιστορίας μας.
· Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, όλων των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση.
· Κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών (από τις υποστηρικτικές δομές για όσους μαθητές συναντούν ιδιαίτερες –ατομικές ή κοινωνικές- δυσκολίες ως την επαναφορά και γενίκευση της μετεκπαίδευσης).
· Ορθολογική, κοινωνικά ευαίσθητη και ανθρώπινη κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού για τη στήριξη της καθημερινής δουλειάς στο σχολείο, τη μείωση της σχολικής αποτυχίας και το σεβασμό των εκπαιδευτικών.
